ఒక గ్రామంలో, రాజ్‌పుత్, బ్రాహ్మణులు, సెట్టివారు, ఇతర కులాలు, హరిజనులు మొదలైన ప్రజలు నివసించేవారు, అందరూ కలిసి ప్రశాంతంగా జీవించేవారు.
ఒక రోజు ఒక ముస్లిం తన భార్య, ఎనిమిది మంది పిల్లలతో గ్రామ పెద్ద వద్దకు వచ్చి గ్రామంలో ఉండనివ్వమని వేడుకోవడం ప్రారంభించాడు.
గ్రామాన్ని జాగ్రత్తగా చూసుకునే ఒక వాచ్‌మన్ నిరసన తెలిపాడు కానీ ఎవరూ అతని మాట వినలేదు. ముస్లిం కుటుంబాన్ని గ్రామంలో ఉండటానికి అనుమతించారు.
రోజులు గడిచాయి. ముస్లింల ఎనిమిది మంది పిల్లలు పెళ్ళి చేసుకునే సమయం వచ్చినప్పుడు, ముస్లిం సర్పంచ్ వద్దకు వెళ్లి, హుజూర్ పిల్లలు పెళ్లి చేసుకోబోతున్నారని, నాకు ఒక్క ఇల్లు మాత్రమే ఉందని చెప్పాడు. అప్పుడు గ్రామస్తులు అతనికి బంజరు భూమిని ఇచ్చి మీరు దానిపై ఒక ఇంటిని నిర్మించుకోమని చెప్పారు.
దీని తరువాత ముస్లిం సెట్టి వద్దకు వెళ్లి అతని నుండి డబ్బు అప్పుగా తీసుకున్నాడు.
కొంతకాలం తర్వాత, ఆ ఎనిమిది మంది పిల్లలకు 74 మంది పిల్లలు జన్మించారు. సుమారు 30 సంవత్సరాలలో, ఆ గ్రామంలో ముస్లింల జనాభా 40%గా మారింది.
ఇప్పుడు ముస్లిం అబ్బాయిలు వారి అలవాటు ప్రకారం హిందువులతో గొడవపడటం ప్రారంభించారు. వారి ఇళ్ళ మహిళలు, సోదరి, కుమార్తెలను వేధించడం ప్రారంభించారు.
క్రమంగా, ప్రతి హిందువు తన కుటుంబంతో కలిసి స్వచ్ఛందంగా గ్రామాన్ని విడిచిపెట్టడం ప్రారంభించాడు.
ఒక రోజు గ్రామంలోని ప్రధాన దేవాలయాన్ని ముస్లింలు కూల్చివేశారు. వారు దానిపై మసీదును నిర్మించడం ప్రారంభించారు. తర్వాత మిగిలిన హిందువులు వారిని ఆపడం ప్రారంభించారు, అప్పుడు అల్లాహ్ పనిని ఎవరు అడ్డుకున్నా వానిని చంపేయండి అని ముస్లిం చెప్పాడు.
ముఖాముఖిగా పరిగణించకుండా, మిగిలిన హిందువులు ఆ గ్రామాన్ని విడిచిపెట్టారు. మార్గంలో వాచ్‌మ్యాన్‌తో-మేము మీ మాట వినలేదని మరియు ముల్లాను విశ్వసించామని చెప్పారు. ఈ కారణంగా వారు ఈ రోజు గ్రామాన్ని విడిచిపెట్టాల్సి వచ్చింది.
ఆ గ్రామం పేరు ఇప్పుడు పంచవటి నుండి రహీమాబాద్‌గా మార్చబడింది. ఈ గ్రామం మహారాష్ట్రలోని అమరావతి జిల్లాలో ఉంది.
[ఓ వాట్సాప్ హిందీ లేఖకు తెలుగు అనువాదం]
(హిందీ లేఖ ఇక్కడ)
एक गांव में राजपूत, ब्राह्मण, बनिये, तेली, हरिजन आदि जाति के लोग रहते थे, सभी मिलजुल कर शान्ति से रहते थे।🙏🙏
एक दिन गांव के मुखिया के पास एक मुस्लिम अपनी पत्नी और आठ बच्चों के साथ आया और गांव मे रहने की भीख मांगने लगा।
रातों को जागकर गाँव की देखभाल करने वाले एक चौकीदार ने इसका विरोध किया लेकिन किसीने उसकी बात को नहीं माना और मुस्लिम परिवार को गांव में रहने की अनुमति दे दी।
दिन गुजरते गये और मुस्लिम के आठों बच्चे बड़े हो गए जब उनकी शादी की बारी आई तो मुस्लिम सरपंच के पास गया और बोला कि हुजूर बच्चों की शादी होनेवाली है और मेरे पास एक ही घर हैं तो गावँवालों ने उसको एक बंजर जमीन दे दी और कहा कि तुम उस पर घर बना कर रहो ।
इसके बाद मुस्लिम बनिये के पास गया और उससे पैसे उधार लिए ।
कुछ समय बाद उन आठों बच्चों के 74 बच्चे हुए और देखते ही देखते लगभग 30 सालों मे उस गांव में मुस्लिमों की जनसंख्या 40% हो गई।
अब मुस्लिम लड़के अपनी आदत अनुसार हिन्दुओं से झगड़ा करने लगे और उनकी औरतों और बहन बेटियों को छेड़ने लगे ।
धीरे धीरे एक एक हिंदु अपने परिवार को लेकर गांव को स्वेच्छा से छोड़ने लगा।
एक दिन गांव के मुख्य मंदिर को मुस्लिमों ने तोड़ दिया और उस पर मस्जिद बनाने लगे तब वहां के बचे कुचे हिंदूं उनको रोकने लगे तो मुस्लिम बोला कि जो अल्लाह के काम में रुकावट डाले उसे काट डालो ।
सामना करना ठीक न समझते हुए बचे कुचे हिंदुओने वह गांव छोड़ दिया और जाते जाते चौकीदार से बोले कि हमने तुम्हारी बात न मानकर उस मुल्ले पर भरोसा किया जिसकी वज़ह से आज हमें गांव छोड़कर जाना पड़ रहा है।
उस गांव का नाम पंचवटी से बदलकर अब रहीमाबाद हो चुका है । यह गांव महाराष्ट्र के अमरावती जिले में स्थित है।
